بیایید با هم به جای این سوآل که خیلی وقت‌ها هم به یک نشخوار ذهنی تبدیل می‌شود که چرا فلانی این همه در کارش موفق شده، به این فکر کنیم فلانی چه کار‌هایی برای موفق شدن انجام داده است؟
《چرا فلانی تو کارش انقدر موفق شد؟ مگه از من بیشتر تلاش می‌کنه و یا توانایی‌هاش از من بیشتره؟ پس چرا من هرچی بیشتر می‌دوم کم‌تر به نتیجه می‌رسم؟
حتمن شانسش بلنده، اره حتمن همینطوره.
یا کسی بهش کمک کرده، مثل من نیست که هیچکس حمایتش نمی‌کنه.
من همه‌جوره از اون تو این کار بهترم، فقط مثل اون شانس ندارم و همه ازم حمایت مادی و معنوی نمی‌کنن.》
اگر به جای تلاش به موفقیت‌های دیگران حسودی کنیم، تنها چیزی که عایدمان می‌شود، همین نشخوار‌های ذهنی است.
وقتی کسی را دیدیم که در کارش موفق شده، باید به جای چراهای بیهوده به پرونده‌اش نگاهی بیندازیم و ببینیم برای موفق شدن از چه روش‌هایی استفاده کرده است.
کارش را از نزدیک ببینیم و برسی کنیم که چقدر برای موفقیت تلاش کرده.
گاهی روش‌های دیگران می‌تواند برای ما هم موثر باشد‌. زمانی به موفقیت می‌رسیم که از رشد دیگران خوشحال شویم.